Wiem: dzielenie się raz zdobytym pożywieniem nie należy do zwyczajów psiego ludu. Życie jest ciężkie, ziemia nieustępliwa, nauka bogata w poznanie, lecz dość uboga w praktyczne osiągnięcia; kto ma jedzenie, trzyma je dla siebie; nie jest to egoizm, lecz jego przeciwieństwo – to psie prawo, jednogłośne postanowienie całego ludu, wynikłe z przedwyciężenia egoizmu, gdyż posiadający są zawsze w mniejszości.